Τὰ ὄνειρα / Ἰγνάτιος Brianchaninov

Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὕπνου ἡ κατάσταση ἑνὸς κοιμωμένου προσώπου εἶναι τέτοια ὥστε ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος χάνει τὴν αὐτοσυνειδησία τῆς ὑπάρξεώς του καὶ εἶναι σὲ μία κατάσταση λήθης. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὕπνου ὅλες οἱ ἑκούσιες δραστηριότητες καὶ ἐργασίες σταματοῦν. Read more

imagΞes

Παράφρασις Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ

εἰς  150 κεφάλαια εἰς τούς 50 λόγους τοῦ

Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου

Περί τῆς πνευματικῆς τελειότητας Read more

Mελέτημα 01
imagΞes
1. Μὲ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ καθένας μας κερδίζει τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Χρειάζεται ὅμως νὰ συνεισφέρει καὶ τοὺς δικούς του κόπους. Ὅπως λέει καὶ ὁ ψαλμωδός «ἄν ὁ Κύριος δὲν οἰκοδομήσει τὸ σπίτι ἤ δὲν φυλάξει τὴν πόλη, μάταια ἀγρυπνοῦν οἱ φύλακες καὶ μάταια κοπιάζουν οἱ οἰκοδόμοι. Read more

«῾Ο λόγος ὁ καλὸς»
῾Η θεραπευτικὴ δύναμίς του

Κάποτε ὁ ᾿Αββᾶς Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος
μαζὶ μὲ τὸν ὑποτακτικό του
ἀνέβαιναν ἀπὸ τὴν Σκήτη τῆς Αἰγύπτου
στὸ ῎Ορος τῆς Νιτρίας.
Σὰν πλησίαζαν στὸν προορισμό τους,
εἶπε στὸν μαθητή του νὰ προπορευθῆ.
῾Ο ὑποτακτικός, καθὼς προχωροῦσε,
συνάντησε ἕναν εἰδωλολάτρη…
῏Ηταν ἱερέας καὶ περπατοῦσε βιαστικά,
κρατώντας ἕνα ξύλο.

— Αἴ, σατανᾶ, ποῦ τρέχεις;…
τοῦ φώναξε ἀπερίσκεπτα ὁ καλόγερος. Read more

Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος

http://1.bp.blogspot.com/-Bl8RkiLLBOM/UXfi7uonbQI/AAAAAAAAKfI/48ft5KtCcyc/s640/St%2BMakarios%2Bedited.jpg

 Μερικές ψυχές, ἄν καί ἔλαβαν τή Θεία Χάρη καί ἔνιωσαν τή γλυκύτητα καί τήν ἀνάπαυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐπειδή ὅμως ἀκόμη δέν δοκιμάστηκαν ἀπό τά πονηρά πνεύματα μέ διάφορες θλίψεις, ἐξακολουθοῦν νά εἶναι νήπιες, καί δέν εἶναι ἀκόμη κατάλληλες γιά τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.  

 Ὥστε καί οἱ πειρασμοί καί οἱ θλίψεις γιά τό συμφέρον στέλνονται στούς ἀνθρώπους, νά κάνουν τήν ψυχή πιό γνήσια καί πιό στέρεη. Καί ἄν αὐτή ὑπομείνει μέχρι τέλους μέ τήν ἐλπίδα της στόν Κύριο, εἶναι ἀδύνατο νά μή λυτρωθεῖ ἀπό τά πάθη τῆς κακίας καί ν’ ἀξιωθεῖ τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.

 Οἱ Ἅγιοι Μάρυτρες, ἀφοῦ ὑπέρφεραν πολλά βασνιστήρια καί ἔδειξαν καρτερία μέχρι τόν θάνατο, ἔγιναν ἄξιοι γιά τά στεφάνια καί τή δόξα. Καί ὅσο περισσότερα καί σκληρότερα ἦταν τά βάσανα πού ὑπέφεραν, τόση περισσότερη δόξα καί παρρησία ἀπέκτησαν ἐνώπιον του Θεοῦ. 

 Κατά τόν ίδιο τρόπο και οἱ ψυχές πού παραδόξθηκαν σέ διάφορες θλίψεις, εἴτε ἐξ ἀνθρώπων, εἴτε ἐκ σωματικῶν ἀσθενειῶν, ἄν κάνουν μέχρι τέλους ὑπομονή καί δέν γογγύσουν, θά ἀξιωθοῦν τά ἴδια στεφάνια καί τήν ἴδια παρρησία μέ τούς Μάρτυρες. Καί ὄλα αὐτά ὄχι μόνο στό μέλλον θά ἀπολαύσουν ἀπό τόν Θεόν, ἀλλά καί ἐδῶ θά ἀξιωθοῦν τήν παρηγοριά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!

ΠΗΓΗ

justice-balanceΟ δε γέρων λέγει «πες μου άγιε Άγγελε, εάν γνωρίζονται αναμεταξύ τους οι άνθρωποι εις τον αιώνιο κόσμο εκείνον, οι κεκοιμημένοι». Και είπε ο Άγγελος «άκουσον Πάτερ Άγιε, καθώς στον κόσμο τούτο οι άνθρωποι αφ’ εσπέρας κοιμώνται έως πρωί και την αύριον σηκώνονται και γνωρίζουν τους χθες ανθρώπους και χαιρετούν και συνομιλούν και πολλές φορές καθεζόμενοι συνευφραίνονται και έρωτά ο ένας τον άλλον, έτσι γίνεται και σ’ εκείνο τον κόσμο, ο ένας τον έτερον γνωρίζει και συνομιλεί. Διότι, καθώς πηγαίνει κάποιος στην αγορά και εκεί βλέπει άρχοντες και πτωχούς και ρωτά ποιος είναι αυτός και ποιος είναι εκείνος και με ερωτήσεις μαθαίνει και εκείνους τους οποίους ποτέ δεν είδε, τοιουτοτρόπως γίνεται και εκεί, αλλά μόνο για τους Δικαίους, διότι οι αμαρτωλοί και τούτο το υστερούνται». Read more

Α Γ Ι Ο Υ  Ι Γ Ν Α Τ Ι Ο Υ  Μ Π Ρ Ι Α Ν Τ Σ Ι Α Ν Ι Ν Ω Φ
Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Υ  Σ Τ Α Υ Ρ Ο Υ Π Ο Λ Ε Ω Σ

Μετάφραση : Ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως ΜΕΛΕΤΙΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1 . Τ ι ζ η τ ο ύ σ α ν ο ι Φ α ρ ι σ α ί ο ι
Saint IgnatiosΟι Φαρισαίοι δεν έμεναν ικανοποιημένοι με τα θαύματα, που έκανε ο Κύριος. Τα εύρισκαν χωρίςπολλή σημασία. Και του ζητούσαν ένα θαύμα με ιδιαίτερη σημασία: ένα – όπως το έλεγαν οι ίδιοι –«σημείον εκ του ουρανού»[1]Η απαίτησή τους για ένα τέτοιο θαύμα, έκφραση μιας δικής τους αντίληψηςγια τα σημεία και τα θαύματα, επανελήφθη πολλές φορές. «Η γενεά αύτη σημείον ζητεί»[2], μαςπληροφορεί ο Κύριος. Την ίδια απαίτηση με τους Φαρισαίους είχαν και οι Σαδδουκαίοι· παρ’ όλο που τοπιστεύω τους διέφερε τόσο πολύ από το πιστεύω των Φαρισαίων[3].

Read more

Ερ.:«Είναι δυνατό να μετανοήση κανείς και να σωθεί;»« Όλη τη ζωή μου την πέρασα μέσα στις αμαρτίες, και σώζομαι εάν μετανοήσω;» Απ. : «Ασφαλώς. Βεβαιότατα. Ο Κύριος μας έχει τη δύναμη να εξαλείφει τα αμαρτήματα σε τέτοιο  βαθμό , ώστε ούτε ίχνος να μη μείνει. Στην περίπτωση των ιατρών του σώματος αυτό  μερικές φορές είναι αδύνατο. Γι’ αυτό , ενώ το τραύμα θεραπεύεται , η ουλή μένει. Ο Θεός όμως, όταν εξαλείφει τα αμαρτήματα , ούτε ούλη αφήνει ούτε ίχνος επιτρέπει να μείνει, αλλά μαζί με την υγεία χαρίζει και την ομορφιά, μαζί με την απαλλαγή της τιμωρίας δίνει και τη δικαιοσύνη, και κάνει εκείνον που είχε αμαρτήσει ίσο με εκείνον που δεν έχει αμαρτήσει. Γιατί εξαλείφει το αμαρτήματα και το κάνει ούτε καν να υπάρχει και σαν μα μην έγινε. Τόσο πολύ τέλεια το εξαλείφει, χωρίς να μένει ούτε ουλή ούτε ίχνος σημάδι αποδεικτικό ούτε δείγμα». Read more

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου 

…Βλέποντας τις μέρες που πέρασαν να απαιτούν διδασκαλίες και τον εαυτό μου να είναι αναγκασμένος να σιωπά εξαιτίας της αρρώστιας μου, αισθανόμουν ανία και δυσανασχετούσα, σαν κανένας πρόθυμος αθλητής που εμποδίζεται κατά τους αγώνες του να μπει στο στάδιο. Έβλεπα εσάς να επιθυμείτε τη λογική τροφή, και τον εαυτό μου να μη μπορεί να τη χορηγήσει. Έβλεπα το χρόνο κατάλληλο για εμπόριο, και τον εαυτό μου να μη μπορεί να κάνει ούτε ένα συμβόλαιο μαζί σας. Έβλεπα να υπάρχει κυνήγι πολύ, και τον κυνηγό να μη έχει διάθεση για κυνήγι. Αλλά, αν και υπέφερα πολύ γι’ αυτό, θεωρούσα καλύτερο να προσθέτω στον εαυτό μου τους κόπους, ώστε και στην Εκκλησία να σας έχω να έρχεσθε καθημερινά και να επικοινωνώ μαζί σας και ως προς την άλλη λειτουργία, παρά, αφού κοπιάσω δύο ή τρεις ημέρες μόνο, να καρφωθώ πάλι στο κρεβάτι και να σας εγκαταλείψω. Γι’ αυτό, παραλείποντας τις καθημερινές ομιλίες, έρχομαι σήμερα με τη χάρη του Κυρίου, για να κάνω το χρέος μου απέναντί σας. Read more

Διὰ τοὺς κατηγοροῦντας τὸν Θεὸ διατὶ δὲν ἐξαφανίζει τὸν διάβολον, καὶ ὅτι δὲν μᾶς βλάπτει καθόλου ἡ πονηρὶα τοῦ ἂν προσέχουμε.

Ἔχουμε εἰπεῖ εἰς πρηγουμένην ὁμιλίαν ὅτι ὁ διάβολος δὲν ἐπικρατεῖ διὰ τῆς βίας, οὔτε μὲ τὴν τυραννίαν, τὸν καταναγκασμόν, ἢ τὴν ὠμὴν ἐπιβολή, διότι ἂν συνέβαινε τοῦτο θὰ μᾶς εἶχε καταστρέψει ὅλους. Καὶ εἰς ἀπόδειξιν τούτου ἐφέραμεν ὡς παράδειγμα τοὺς χοίρους, ἐναντίον τῶν ὁποίων δὲν ἐτόλμησαν νὰ ἐπιτεθοῦν οἱ δαίμονες πρὶν λάβουν τὴν ἄδειαν ἀπὸ τὸν Κύριον (Μάτθ.8,31). Ἐπίσης ἐφέραμεν ὡς παράδειγμα τὰ βουκόλια καὶ τὰ ποίμνια τοῦ Ἰώβ, διότι οὔτε αὐτὰ ἐτόλμησε ὁ διάβολος νὰ τὰ καταστρέψει παρὰ μόνον ὅταν ἔλαβεν ἄνωθεν τὴν ἐξουσίαν (Ἰῶ 1,12). Τὸ πρῶτον λοιπὸν ποὺ ἐμάθομεν εἶναι ὅτι δὲν μᾶς ἐπιβάλλεται διὰ τῆς βίας οὔτε ἀπὸ καμμίαν ἀνάγκην, μετὰ ἀπὸ αὐτὸ ἐπροσθέσαμεν ὅτι ἂν καὶ νικᾶ μὲ ἀπάτην, οὔτε ἔτσι κατορθώνει νὰ τοὺς νικήσει ὅλους. Καὶ πάλιν ἐφέραμεν ὡς παράδειγμα τὸν ἀγωνιστικὸν Ἰώβ, ἐναντίον τοῦ ὁποίου ἐχρησιμοποίησε ἀμέτρητα τεχνάσματα καὶ οὔτε ἔτσι κατόρθωσε νὰ τὸν νικήσει , ἀλλὰ ἀπεσύρθη ἡττημένος. Read more

«Και δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο· σύμφωνα με τη δική του εικόνα τον δημιούργησε». Μήπως όμως δεν πρόσεξες ότι ήταν ελλιπή κι όχι επαρκή τα αποδεικτικά στοιχεία, που παρουσιάσαμε; «Ας δημιουργήσουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα και κατά τη δι­κή μας ομοίωση». Η απόφαση είχε δύο στοιχεία «κατ’ εικόνα» και «καθ’ ομοίωση». Η δημιουργία όμως έχει ένα. Πώς εξηγείται αυτό;  Read more

Ἐάν δέν στραφεῖτε καί γίνετε σάν τά παιδιά, δέν θά εἰσέλθετε εἰς τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν», εἶπε ὁ Κύριός μας.

«Ἐάν δέν στραφεῖτε καί ἀποκτήσετε παιδικό πνεῦμα μαθητείας, δέ θά ἐνστερνισθεῖτε τά διδάγματά μου», θά μποροῦσε νά μᾶς πεῖ ὁ Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος. Κατά τόν Ἀββᾶ Ἰσαάκ, ὁ ἄνθρωπος πού ζεῖ κοντά στό Θεό εἶναι πανευτυχής, γεμάτος ἀπό χαρές καί γλύκες πνευματικές. Ἐκεῖνος δέ πού ζεῖ μακριά ἀπό τό Θεό εἶναι δυστυχής, «ὄνειδος ἀνθρώπων καί ἐξουθένωμα λαοῦ», γεμάτος ἀπό λύπες καί πίκρες ψυχικές.

Ἡ γῆ εἶναι ὁ τόπος τῆς ὑπομονῆς στούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις. Ἐκεῖνος πού φέρει τόν σταυρόν του μέ προθυμία καί ὑπομονή σώζεται. Ὅποιος δέ, τόν φέρει μέ ἀνυπομονησία καί γογγυσμό χάνει τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του.

Ὅπως θά καταλάβει ὁ μελετητής τοῦ παρόντος βιβλίου, ὅλα σχεδόν τά ἀποφθέγματα εἶναι πράξη καί ζωή!…

Read more

Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Read more

  ΆΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ.

Read more

Πηγή:saint.gr

Μεγάλο κεφάλαιο ἡ εὐγένεια γιὰ τὸν πιστὸ ἄνθρωπο.
Συνήθως ὅμως, ἡ συμπαθητικὴ αὐτὴ ἀρετὴ τῆς εὐγενείας, μπαίνει ἀπὸ τοὺς πολλοὺς στὸ περιθώριο, καὶ θεωρεῖται μιὰ ὑπόθεση ξεπερασμένη, ποὺ γιὰ νὰ σταθῆς σήμερα, πρέπει νὰ σὲ διακρίνει τὸ θράσος, ἡ ἐλευθεροστομία καὶ ἡ ἀναίδεια.
Ἡ εὐγένεια, θεωρεῖται σήμερα, νόμισμα ἀπηρχαιωμένο, ποὺ θέση δὲν ἔχει στὴν σύγχρονη ζωή.
Ὡστόσο, οἱ ἀντιλήψεις αὐτὲς προδίδουν παρακμὴ καὶ ἐκφυλισμὸ στὶς ἀνθρώπινες κοινωνικὲς σχέσεις.
Ἡ εὐγένεια ποτὲ δὲν ξεπέφτει, ὅπως κι’ ἡ μάνα ποὺ τὴ γέννησε, ἡ ἀγάπη, γιατί γνήσιο παιδὶ τῆς ἀγάπης εἶναι.
Ἡ εὐγένεια συγκαταλέγεται στὸ σύνολο τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν καὶ εἶναι δείκτης τῆς πνευματικῆς καλλιέργειας.
Ἡ διατήρηση τῆς εὐγενείας, τόσο στὴ δημόσια ὅσο καὶ στὴν ἰδιωτικὴ ζωὴ εἶναι κάτι ἀρκετὰ δύσκολο.
Λίγοι ἄνθρωποι μποροῦν νὰ καυχηθοῦν ὅτι διατηροῦν τὴν εὐγένειά τους καὶ στὸν ἰδιωτικὸ καὶ ἀπόλυτα προσωπικό τους βίο.
Ἕνας τέτοιος στάθηκε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
Φυλακισμένος στὴ Ρώμη, γράφει στὴ Β΄τοῦ Ἐπιστολὴ στὸν Τιμόθεο: «Σὺ παρηκολούθηκάς μου τὴ διδασκαλία τὴ ἀγωγή, τὴ προθέσει» (γ 10).
Ἐσὺ παιδί μου, τοῦ γράφει, ἔζησες τὴν διαγωγή μου καὶ ἀντελήφθης τὶς ἐσώτατές μου προθέσεις.
Σπάνιο πράγμα, νὰ μπορεῖ κανεὶς νὰ προβάλει στοὺς συνεργάτες του, σὲ κείνους μάλιστα ποὺ τόσο καιρὸ ἔζησαν μαζί του, μιὰ ζωὴ ἁγία ποὺ νὰ λαμπυρίζει μέσα ἀπὸ τὸ κρύσταλλο τῆς εὐγενείας του. Θὰ πρέπει, ὅσοι πλησίαζαν τὸν Ἀπόστολο, νὰ ἔφευγαν διαφορετικοί.
Εἶχε ἕνα κάτι, ποὺ αἰχμαλώτιζε τοὺς συνομιλητές του. Ἢ καλύτερα, ἦταν ὁ ἴδιος κάτι. Ἦταν εὐγενής.
Ἡ εὐγένεια πάντοτε καλλιεργήθηκε ἀπὸ τὰ γνήσια χριστιανικὰ ἀναστήματα.
Ἀντικαθρεπτίζει δὲ πάντοτε, τὴν ἐσωτερικὴ ὀμορφιὰ τῆς ψυχῆς.
Εὐγένεια, δὲν εἶναι ἡ ὑψηλὴ καταγωγή, ἀλλὰ ἡ καλλιεργημένη ψυχή. Μπορεῖ κανεὶς νὰ εἶναι εὐγενὴς στὴν καταγωγὴ καὶ δοῦλος στὴν ψυχή.
Ἡ εὐγένεια δὲν κάνει διακρίσεις. Εἶναι ἡ ἴδια γιὰ ὅλους. Συμπεριφέρεται καλά, τόσο στὸν διάσημο ἄνθρωπο, ὅσο καὶ στὸν ἄσημο. Στὸν μικρό, ἐξ’ ἴσου καὶ στὸν μεγάλο.
Ὅπως ἡ ἀγάπη «οὗ ζητεῖ τὰ ἐαυτῆς», ἔτσι καὶ ἡ εὐγένεια δὲν ζητᾶ τὰ ἴσα γιὰ νὰ προσφερθεῖ. Προσφέρεται ὅτι κι ἂν συναντήσει μπροστά της. Πουθενὰ δὲν συναντᾶς τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη χωρὶς τὴν εὐγένεια. Καὶ ποτὲ δὲν βρίσκεις τὴν ἀληθινὴ εὐγένεια χωρὶς τὴν ἀγάπη.
Ἡ εὐγένεια εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ὄμορφους ἀνθοὺς τῆς ἀγάπης.
Εἶναι τὸ ξεχείλισμα, ὅτι ὡραίου ὑπάρχει μέσα στὴν καρδιά.
Κατορθώνει, ὅτι δὲν πετυχαίνει ἡ βία καὶ ἡ ἀγένεια. «Μιὰ σταγόνα μέλι, μαζεύει πιὸ πολλὲς μύγες, παρὰ ἕνα βαρέλι ξύδι», λέει μιὰ ξένη παροιμία.
Ἡ εὐγένεια ἀκόμη, εἶναι καὶ μεταδοτική.
Ὑποβάλλει, ὑποχρεώνει, ἐμπνέει, ἐπιβάλλεται. Ἡ παρουσία τής σου δίδει τὸ αἴσθημα ὅτι βρίσκεσαι στὸ χῶρο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ εὐγένεια, πραγματικὰ κατέχει τὸ μυστικό της κοινωνικῆς κατακτήσεως.
Χαρακτηριστικά της εὐγενείας εἶναι ἡ πραότης, ἡ ἐξυπηρετηκότης, ἡ ἀνοικτὴ καρδιά, ἡ φιλοξενία, τὸ καλόκαρδο μειδίαμα, ἡ ἁπλοχεριά, ἡ εὐγνωμοσύνη, ἡ εἰλικρίνεια, ἡ ἀγάπη, ἡ διακριτικότης.
Τὸ «εὐχαριστῶ», ἐγκάρδιο καὶ εἰλικρινές, εἶναι τὸ «σῆμα κατατεθέν» της.
Ἡ Ἁγία Γραφὴ προσφέρει μερικὲς συμπυκνωμένες προτροπὲς γι’ αὐτήν:
«Ὁ λόγος ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος, εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἐνὶ ἐκάστω ἀποκρίνεσθαι» (Κόλ. δ΄ 6).
«Τὴ τιμὴ ἀλλήλους προηγούμενοι» (Ρωμ. Ἲβ΄10)
«Εὐχάριστοι γίνεσθε» (Κόλ. γ΄15).
«Ἅγιοι ἐν πάση ἀναστροφὴ γενήθητε» (Ἃ΄Πέτρ. ἃ΄ 15).
«Τύπος γίνου τῶν πιστῶν, ἐν λόγω, ἐν ἀναστροφή… ἐν ἀγάπη» (Ἃ΄Τιμ. δ ΄12).
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, βαθειὰ καλλιέργησαν τὴν εὐγένεια.
Ἡ ἔρημος ποὺ κατοικήθηκε ἀπὸ Ἀσκητές, μετεβλήθη σ’ ἕνα ἀπέραντο σαλόνι ἀπὸ ἀνθρώπους ἀληθινὰ εὐγενεῖς καὶ ἀνωτέρους.
Εὐγένεια δεμένη, μὲ ὅλο τὸν πλοῦτο τῆς χριστιανικῆς των καρδιᾶς.
Μερικὰ δείγματα γραμμένα ἀπὸ μιὰ γνήσια ψυχὴ τῆς ἐρήμου, τὸν Ἅγιο Ἰσαὰκ τὸν Σύρο, φανερώνουν τὸ βάθος καὶ τὴν ἔκταση αὐτῆς τῆς λαμπρῆς ἀρετῆς.
Μὲ τὴν παράθεση μερικῶν ἀπ’ αὐτά, θὰ κλείσωμε καὶ τὸ θέμα μας.
«Ἔχε τὴν γλώσσα σου καλὴ καὶ ἀτιμία δὲν θὰ σὲ συναπαντήσει».
«Ἀπόκτησε χείλη γλυκά, καὶ ὅλους φίλους θὰ τοὺς ἔχεις».
«Μίκρυνε τὸν ἑαυτό σου μπροστά σε ὅλους τους ἀνθρώπους καὶ θὰ ὑψωθεῖς πάνω ἀπ’ ὅλους τους ἄρχοντας τούτου τοῦ κόσμου».
«Πρότρεχε ὅλους στὸν χαιρετισμὸ καὶ θὰ τιμηθεῖς πιὸ πολὺ ἀπὸ κείνους ποὺ προσφέρουν πολύτιμο χρυσάφι».
«Καταφρόνησε τὴν τιμὴ γιὰ νὰ τιμηθεῖς, καὶ μὴ τὴν ἀγαπήσεις γιὰ νὰ μὴν ἀτιμασθεῖς».
«Μὴ ἀηδιάσεις τὴν δυσοσμία τῶν ἀρρώστων καὶ μάλιστα τῶν πτωχῶν, γιατί καὶ σὺ σῶμα φέρεις».
«Ὅταν συναντήσεις κάποιον, ἀνάγκασε τὸν ἑαυτό σου νὰ τὸν τιμήσει πιὸ πάνω ἀπ’ ὅτι ἀξίζει. Χαιρέτισε τὸν θερμά. Παίνεσε τὸν. Ὅταν ἀπομακρυνθεῖ, πὲς γι’ αὐτὸν κάθε καλὸ καὶ τίμιο λόγο.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν θὰ τὸν κάνεις καλύτερον ἀπ’ ὅτι εἶναι. Πάντοτε ὁ τρόπος αὐτὸς νὰ σὲ χαρακτηρίζει. Νὰ εἶσαι δηλαδὴ εὐπροσήγορος πάντοτε καὶ νὰ ἀποδίδεις τὴν τιμὴ σὲ ὅλους».
«Μὴ διακόψεις τὸν συνομιλητή σου γιὰ νὰ πεῖς τὴ γνώμη σου σὰν ἀμαθὴς καὶ ἀπαίδευτος».
«Μὴ ξεγυμνώνεσαι μπροστὰ στοὺς ἄλλους».
«Ἀπομακρύνσου ἀπὸ τὴν παρρησία (τὴν ὑπερβολικὴ οἰκειότητα) σὰν ἀπὸ τὸν θάνατο».
«Μὴ φτύσεις μπροστά σε ἄλλους. Ὅταν θὲς νὰ βήξεις, στρέψε τὸ πρόσωπό σου πίσω».
«Μὲ σωφροσύνη φάγε καὶ πιὲς ὅπως ἁρμόζει σὲ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ».
«Μὴν ἁπλώσεις τὸ χέρι σου νὰ πάρεις κάτι μπροστὰ ἀπὸ τοὺς ἄλλους, μὲ ἀναίδεια».
«Ἐὰν φιλοξενήσεις κάποιον, πρότρεψε τὸν μία καὶ δύο φορὲς νὰ φάγει, καθισμένος καὶ σὺ συνεσταλμένα μαζί του στὸ τραπέζι».
«Ὅταν χασμουριέσαι, βάλε μπροστά το χέρι σου. Κρατώντας τὴν ἀναπνοή σου θὰ σοῦ περάσει».
«Ὅταν μπεῖς στὸ σπίτι ἐκείνου ποὺ σὲ φιλοξενεῖ μὴ στρέφεις ἀπὸ δῶ κι ἀπὸ κεῖ τὰ μάτια σου ἐξετάζοντας τὰ γύρω ἀντικείμενα».
«Μὴ μπεῖς αἰφνίδια σὲ ξένο σπίτι ἢ δωμάτιο, ἀλλὰ νὰ κρούσεις προηγουμένως ἀπ’ ἔξω, κι ἀφοῦ προτραπεῖς νὰ μπεῖς, τότε πέρασε μὲ πολλὴ εὐλάβεια».
«Μὲ ἠρεμία ἄνοιξε καὶ κλεῖσε, τόσο τὴ δική σου πόρτα ὅσο καὶ τὴν ξένη».
«Μὴ περπατᾶς ἄτακτα καὶ τρεχαλέα, ἐκτὸς ἂν βιάζεσαι πολύ».
«Κουβέντιαζε μὲ ὅλους ἤρεμα».
«Μὲ σωφροσύνη κοίταξε τοὺς ἄλλους, καὶ τὰ μάτια σου μὴ τὰ χορτάσεις ἀπὸ τὸ κοίταγμα ξένου προσώπου».
«Ὅταν βαδίζεις μὲ ἀνωτέρους σου, μὴ τοὺς προσπερνᾶς στὸ βάδισμα».
«Κάθε σου φυσικὴ ἀνάγκη μὲ εὐλάβεια νὰ τὴν ὑπηρετήσεις ντρεπόμενος τὸν Φύλακά σου Ἄγγελο».
«Φυλάξου ἀπὸ τὰ μικρὰ γιὰ νὰ μὴ πέσεις στὰ μεγάλα».
«Νὰ θεωρεῖς ξένο τὸν ἑαυτό σου ὅπου κι ἂν βρεθεῖς, γιὰ νὰ μπορέσεις νὰ ἀπαλλαγεῖς ἀπὸ τὴ ζημιὰ ποὺ κάνει ἡ παρρησία».
Ἐκ τοῦ περιοδικοῦ “Ὀρθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία”
Ἐκδόσεις “Ὀρθόδοξος Κυψέλη”
Σπαρτάκου 6,
Συκιές – Θεσσαλονίκη

 

Πηγή:saint.gr
Πηγή: impantokratoros.gr
http://www.diakonima.gr

 

 

 

Γνώριζε ότι σφοδροί λογισμοί και σαρκικοί πειρασμοί θα σε πολεμούν, για να μολύνουν το σώμα μου και την ψυχή σου. Για να νικήσεις το πάθος αυτό πρέπει ν’ αποφεύγεις συστηματικά τις κοσμικές συναναστροφές. Μη ξεχνάς ότι η φύση μας έχει μέσα της την ορμή για τεκνογονία, που φουντώνει από την απρόσεκτη συμπεριφορά μας με τις γυναίκες.
Άλλη ζημιά προκαλούν στην ψυχή οι πειρασμοί που έρχονται από πράγματα που βρίσκονται μακριά μας, και άλλη, πολύ σοβαρότερη βλάβη, προξενούν στην ψυχή μας οι λογισμοί που μας έρχονται όταν ο πειρασμός είναι κοντά μας. Όταν η φωτιά είναι μακριά δε μας βλάπτει πολύ, όταν όμως είναι κοντά, τότε η ζημιά είναι σίγουρη. Όπως το λάδι τρέφει το φως του λυχναριού, έτσι και οι σαρκικές επιθυμίες τρέφουν τα πάθη. Για να κρατήσουμε το σώμα μας καθαρό από τους σαρκικούς μολυσμούς, πρέπει να προσέχουμε πολύ τα ερεθίσματα. Γιατί δε βλάπτει η ροπή για την τεκνογονία, που έβαλε ο Θεός στον άνθρωπο, αλλά η εκτροπή. Τη ροπή όμως αυτή ο άνθρωπος πρέπει να τη δαμάζει και να την οδηγεί στο καλό. Γιατί αν αφήσει τον εαυτό του χωρίς χαλινάρι, τότε θα καταντήσει χειρότερος κι από τα άλογα ζώα.Ο Θεός τα έκανε όλα «καλά λίαν», αλλά ο άνθρωπος ξέφυγε από το σωστό δρόμο και άφησε το σώμα του ελεύθερο να ικανοποιείται όπως εκείνο θέλει, και όχι όπως προστάζει το θέλημα του Θεού.

Read more

Read more

 Ο ζηλωτής άνθρωπος δεν φτάνει ποτέ στην ειρήνη της διανοίας του· και όποιος είναι ξένος της ειρήνης, αυτός είναι  ξένος και της χαράς· διότι εάν, όπως λένε, η ειρήνη είναι η τέλεια υγεία της διάνοιας, ο ζήλος τότε είναι ενάντιος της ειρήνης, συνεπάγεται λοιπόν, ότι όποιος έχει ανόητο ζήλο, αυτός ασθενεί μεγάλη ψυχική ασθένεια.
 Άνθρωπε, εσύ που νομίζεις, ότι με τον ζήλο σου θεραπεύεις τα ξένα σφάλματα, διώχνεις  την υγεία από την  ψυχή σου· αν αληθινά επιθυμείς να θεραπεύσεις τους ασθενείς στην ψυχή, γνώριζε καλά, ότι οι ασθενείς και οι άρρωστοι στην ψυχή  χρειάζονται περισσότερο συμπάθεια παρά επίπληξη· και πάλι, όταν εσύ δεν έχεις συμπάθεια  προς τους άλλους, προξενείς στον εαυτό σου μεγάλη ψυχική βλάβη.
 Οι άνθρωποι δεν κρίνουν τον ζήλο από τα είδη της σοφίας, αλλά από τις αρρώστιες στην  ψυχή, ο οποίος (ζήλος) είναι αποτελέσματα μικρής νοημοσύνης και πολλής ανοησίας. Η αρχή της σοφίας του Θεού είναι η επιείκεια και η πραότητα, η οποία (σοφία) υποφέρει τις ασθένειες των ανθρώπων,  και αυτό είναι κατόρθωμα γενναίας και μεγάλης ψυχής· διότι λέει ο απόστολος Παύλος, εσείς οι δυνατοί να βαστάζετε τις ασθένειες των αδυνάτων, και να διορθώνετε τον φταίκτη με πνεύμα πραότητας· από τους καρπούς του πνεύματος λαμβάνει ο απόστολος την ειρήνη και την υπομονή.

Read more

 Ἀληθῶς εἶπεν ὁ Κύριος, ὅτι δὲν δύναταί τις μετὰ τοῦ πόθου τοῦ κόσμου ν’ ἀποκτήσῃ καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, οὔτε μετὰ τῆς συναναστροφῆς τοῦ κόσμου ν’ ἀποκτήσῃ καὶ τὴν συναναστροφὴν τοῦ Θεοῦ, οὔτε μετὰ τῆς φροντίδος τοῦ κόσμου δύναται νὰ ἔχῃ καὶ τὴν φροντίδα τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν ἀφήσωμεν τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν κενοδοξίαν τῶν ἀνθρώπων, ἢ πολλάκις καὶ διὰ τὴν ἔνδειαν τῶν ἀναγκαίων χρειῶν τοῦ σώματος, τότε πολλοὶ ἐξ ὑμῶν ἐκκλίνουσιν εἰς πολλὰ σφάλματα, οἵτινες ὑπεσχέθησαν νὰ ἐργάζωνται τὰ ἔργα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ δὲν ἐνθυμοῦνται τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ Κυρίου, εἰπόντος, ὅτι ἐὰν καταβάλλητε πᾶσαν ὑμῶν τὴν φροντίδα διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, δὲν θέλω σᾶς ὑστερήσει τῶν ἀναγκαίων χρειῶν τοῦ σώματος• διότι δὲν θέλω ἀφήσει ὑμᾶς νὰ φροντίζητε περὶ αὐτῶν.
Περὶ τῶν ἀψύχων πετεινῶν, τὰ ὁποῖα ἐκτίσθησαν δι’ ἡμᾶς, φροντίζει ὁ Κύριος, καὶ θέλει ἀμελήσει δι’ ἡμᾶς; ποσῶς•
διότι ὅστις φροντίζει διὰ τὰ πνευματικὰ αὑτοῦ ἔργα, ἢ καταγίνεται εἴς τινα ἐξ αὐτῶν ψυχικά, τὰ ἀναγκαῖα του σώματος ἑτοιμάζονται δὶ αὐτὸν χωρὶς στενοχωρίαν καὶ φροντίδα εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν•
ὅστις ὅμως ἐπασχολεῖται ὑπὲρ τὸ δέον εἰς τὰ σωματικά, ὁ τοιοῦτος ἐκπίπτει χωρὶς νὰ θέλῃ ἐκ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ•

Read more