Βίος Ἁγίων ἰεραρχῶν Ἀλεξάνδρου, Ἰωάννου καὶ Παύλου τοῦ νέου Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως.

Εἰς τὸν Ἀλέξανδρον.

Σχοίνους διαδρᾶς Ἀλέξανδρε σαρκίου,
Σχοίνισμα κλήρου χρηματίζεις Κυρίου.

Εἰς τὸν Ἰωάννην.

* Σκυθρωπά τά πρόσωπα τῆς Ἐκκλησίας,
Στέρησιν οὐ φέροντα τὴν Ἰωάννου.

Εἰς τὸν Παῦλον.

* Δρόμους ὁ Παῦλος ἐκλιπὼν τοὺς τοῦ βίου,
Εὔρηκε παύλαν τῶν πόνων τῶν τοῦ βίου.

+ Τριττὺς τῇ Τριάδι τριακοστὴ νῦν πάρα ἔστη.

Οὗτος ὁ μακάριος Ἀλέξανδρος, μὲ τὸ νὰ ἦτον γεμάτος ἀπὸ κάθε ἀρετήν, διὰ τοῦτο ἐχρημάτισε πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Ἁγίου Μητροφάνους Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, ἐν ἔτει τκὲ΄ [325]. Εὑρέθη δὲ παρὼν εἰς τὴν ἐν Νικαία συγκροτηθεῖσαν Ἁγίαν καὶ Οἰκουμενικὴν Πρώτην Σύνοδον, ἀντὶ τοῦ Ἁγίου Μητροφάνους, καθότι ὁ ἱερὸς Μητροφάνης γέρων ὧν καὶ ἀσθενής, δὲν ἐδυνήθη νὰ παρουσιάση εἰς τὴν Συνοδον1. Εἰς αὐτὴν λοιπὸν εὑρισκόμενος ὁ θεῖος οὗτος Ἀλέξανδρος, πολλὰ ἠγωνίσθη ὁ τρισμακάριος ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἐλέγχων τὴν τοῦ Ἀρείου κακοδοξίαν. Ἀφ’ οὐ δὲ ἡ Σύνοδος ἐτελείωσε, παρεκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ὅλους τους θεοφόρους ἐκείνους Πατέρας, καὶ ἐπῆγαν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν διὰ νὰ εὐλογήσουν αὐτήν, ἥτις ἦτον νεόκτιστος. Τότε Ἄγγελος Κυρίου ἐφάνη εἰς τὸν Ἅγιον Μητροφάνη, καὶ εἶπεν αὐτῶ. Ἐπειδὴ καὶ σὺ πρεπόντως εὐηρέστησας εἰς τὸν Θεόν, διὰ τοῦτο ὕστερα ἀπὸ δέκα ἡμέρας ἀναχωρεῖς ἀπὸ τὴν ζωὴν ταύτην, καὶ πηγαίνεις διὰ νὰ λάβης τὸν στέφανον ἀπὸ τὸν Θεόν. Τὸν δὲ θρόνον τῆς Ἐκκλησίας θέλει λάβη ἀντί σου, καὶ θέλει στολίσει αὐτὸν Ἀλέξανδρος ὁ συλλειτουργός σου. Ὅθεν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τοῦτο μαθόντες, εὐφράνθησαν μαζὶ μὲ τὸν μακάριον Μητροφάνη, τὸν ὁποῖον ἀποθανόντα ἐνταφιάσαντες, ἐχειροτόνησαν Πατριάρχην τὸν ἀοίδιμον τοῦτον Ἀλέξανδρον.

     Ἀφ’ οὐ δὲ ἀπέθανεν ὁ βασιλεὺς Κωνσταντῖνος, ἔμεινε διάδοχός της βασιλείας Κωνστάντιος ὁ υἱός του, ὁ ὁποῖος ὑπερασπίζετο τὴν αἵρεσιν τοῦ δυσσεβοὺς Ἀρείου, καὶ ἐβίαζε τὸν Ἅγιον Ἀλέξανδρον τοῦτον, νὰ δεχθῆ τὸν Ἄρειον καὶ νὰ συγκοινωνήση μὲ αὐτόν. O δὲ Ἅγιος δὲν ἐκαταπείσθη, ἀλλὰ παρακαλέσας τὸν Θεόν, ἔμεινεν εὔθυμος καὶ ἀμέριμνος. O δὲ Ἄρειος ἠθέλησε νὰ ἔμβη εἰς τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν τυραννικῶς καὶ βιαίως μὲ βασιλικὴν ἐξουσίαν, ἀλλ’ εὖρεν αὐτὸν ἡ θεία δίκη. Πηγαίνοντος γὰρ αὐτοῦ εἰς τὸ ἀναγκαῖον, ἐκεῖ ἐχύθησαν ὅλα του τὰ ἐντόσθια, καὶ οὕτως ἀπέψυξεν. O δὲ Ἅγιος Ἀλέξανδρος, ποιμάνας τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν θεαρέστως εἰς χρόνους εἰκοσιτρεῖς, ἀπῆλθε πρὸς Κύριον2.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Ὅρα τὸ Συναξάριον του Aγίου Μητροφάνους κατα τὴν τετάρτην του Ἰουνίου, ὄτε καὶ ἑορτάζεται.

Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Σημείωσις «Μέγα Συναξαριστοῦ»

2) Περὶ τῶν δύο ἐκ τῶν τριῶν τούτων Πατριαρχῶν, ἤτοι περὶ Παύλου τοῦ Νέου καὶ Ἰωάννου οὐδεμίαν συγκεκριμένην πληροφορίαν ἔχομεν, μόνον δὲ τὸ Συναξάριον τοῦ Ἁγίου Αλεξάνδρου παρατίθεται ἐνταῦθα ἐν τοῖς Συναξαρισταῖς. ᾿Εκ τούτου ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης διατυπώνει ἐνταῦθα τὴν εἰκασίαν, ὅτι ἴσως νὰ πρόκειται περὶ Παύλου τοῦ Β’ πατριαρχεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη 641-655. Ἡ γνώμη ὃμως αὕτη φαίνεται ἐσφαλμένη, διότι ὁ Παῦλος Β΄ ἦτο αἶρετικὸς Μονοθελήτης, συνεπῶς πρόκειται μᾶλλον περὶ Παύλου τοῦ Γ ‘ πατριαρχεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη 683-693 καὶ ἐπὶ τῆς πατριαρχείας τοῦ ὁποίου συνεκλήὓη ἡ ”᾽Αγία Πενὓέκτη Σύνοδος ἐν ἔτει 691. Ὁ Παῦλος Α΄ ἑορτάζεται κατὰ τὴν 6ην Νοεμβρίου. ᾿Αλλὰ καὶ διὰ τὸν Ἰωάννην γνώμη ἡμῶν εἶναι ὅτι εἶναι ὁ Γ’ πατριαρχεύσας κατὰ τὰ ἔτη 567-577, διότι ὁ Β’ ἑορτάζεται κατὰ τὴν 25ην τοῦ παρόντος Αὐγούστου.