Ἐκεῖ ποὺ εἶσαι ἤμουν κι ἐδῶ ποὺ εἶμαι θὰ ‘ρθεις.

Άνθρωπε στάσου δύο λεπτά και πρόσεξε και μένα,
θα σου μιλήσω συμβουλές που είναι χρήσιμες για σένα.

Με βλέπεις κόκκαλο γυμνό μα δίχως φαντασία,
και λες δεν ήμουν τίποτα δεν δίνεις σημασία.

Μα κάποτε στα χρόνια μου είχα κι’ εγώ το κάλλος,
και βάδιζα περήφανος σαν φουσκωμένος γάλος.

Κι’ είχα κι εγώ την δόξα σου σοφία του Σωκράτη,
του Ηρακλή την δύναμη φήμη πολύ στα Κράτη.

Εἶχα μαλλιὰ μεταξωτὰ καὶ μάγουλα σὰν μῆλο,
καὶ φρύδια ποὺ δὲν βρίσκονται σὰν τῆς ἐλιᾶς τὸ φύλλο.

Εἶχα καρδιὰ τοῦ λέοντος καὶ μπράτσα σιδερένια,
ἀκούραστα τὰ πόδια μου καὶ στήθη μαρμαρένια.

Εἶχα τὴν γλώσσα τ’ ἀηδονιοῦ μάτια μεγάλα μαῦρα,
καὶ μερικοί μου λέγανε ὅλα μαζὶ ποὺ τὰ ‘βρα. Read more

/0 Comments/by

Σβῆστε τὰ φῶτα!

Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΓΡΥΠΝΙΑἝνα δεῖγμα τῆς ἐκκοσμικεύσεως τῶν χριστιανῶν εἶναι ὅτι μετατρέψαμε τὴν νύχτα σὲ ἡμέρα. Ὡς γνωστόν, οἱ ἅγιοί μας τονίζουν τὴν σημασία τῆς ἀγρυπνίας, τῆς ἐν μέσῳ τῆς νυκτὸς προσευχῆς. Κύριο δὲ χαρακτηριστικὸ τῆς νύχτας εἶναι τὸ σκότος. Ἀνάβοντας τὰ φῶτα καταργοῦμε τὸ σκότος, «καταργοῦμε» τὴν νύχτα…

Ἔχετε πάει πολλοὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος. Εἶναι βέβαιο ὅτι θυμόσαστε τὶς κατανυκτικὲς ἀγρυπνίες στὸ ἡμίφως τῶν κεριῶν καὶ κανδηλῶν (ὅπως σὲ ἐκεῖνο τὸ εὐλογημένο ὑπερῶο μὲ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, ποὺ ἐκήρυττε μέχρι πρωΐας). Ἔνοιωθες ὅτι εἶναι νύχτα. Τὴν χαιρόσουνα! Τώρα θυμηθῆτε τοὺς ἑσπερινοὺς ἢ τὶς ἀγρυπνιοῦλες ποὺ ἔχετε πάει στὸν κόσμο. Ἄπλετο φῶς! Δὲν νοιώθεις ὅτι εἶναι νύχτα. Καὶ δὲν σὲ «τραβάει» νὰ κατανυχθῇς, νὰ κλάψῃς γιὰ τὶς ἁμαρτίες σου. Ἀσφαλῶς, ὁ ὄντως μετανοῶν δὲν βασίζεται σὲ ἐξωτερικοὺς παράγοντες γιὰ νὰ κατανυχθῇ καὶ νὰ προσευχηθῇ θεαρέστως, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε συντελοῦν καὶ αὐτοί. Ἆρα γε, μήπως δὲν θέλουμε τὴν κατάνυξι, δὲν θέλουμε τὴν ἡσυχία, δὲν θέλουμε τὴν ἐνδοσκόπησι (τὰ πολλὰ φῶτα σὲ παρακινοῦν νὰ κοιτᾷς ἀπὸ δῶ καὶ ἀπὸ κεῖ, ὄχι μέσα σου), δὲν θέλουμε τὴν μετάνοια; Κάποιοι θέλουν ἁπλῶς νὰ κάνουν ἄνετα οἱ φωτογράφοι τὴν δουλειά τους, λὲς καὶ ἡ Ἐκκλησία εἶναι θέατρο, καὶ ὄχι χῶρος λατρείας καὶ μετανοίας. Ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα Χριστέ!

Read more

/0 Comments/by

Ἐπιστολή Ὑπερπολύτεκνου Πατέρα


Επιστολή Υπερπολύτεκνου Πατέρα πρός τόν Υπουργό Μεταφορών Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Posted on 17 Ιανουαρίου, 2020

Θεσσαλονίκη 17/01/2020
️Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ
Με τη χάρη του Θεού είμαι πατέρας δέκα παιδιών, και με μεγάλη μου λύπη έμαθα ότι σας ενόχλησε μία αφίσα κατοχυρωμένη και τεκμηριωμένη επιστημονικά,και δυστυχώς δώσατε εντολή, – (ή σας δώσανε εντολή)- να αποσυρθεί η αφίσα γιατί ίσως ενοχλούσε, ή έλεγχε κάποιους που έκαναν αμβλώσεις.❗
️Η κίνηση αυτή είναι αδιανόητη, απαράδεκτη, σχιζοφρενική γιατί με το ίδιο σκεπτικό, θα έπρεπε να αποσυρθούν και οι αφίσες του τύπου ……«Ναι στη ζωή όχι στα ναρκωτικά»…. γιατί προσβάλλουν κάποιους χρήστες ναρκωτικών και ότι…… «Το τσιγάρο σκοτώνει ή είναι αιτία για πολλές καρδιακές και εγκεφαλικές παθήσεις»……. γιατί προσβάλλουν κάποιους καπνιστές.❗

Read more

/0 Comments/by

Γονείς. Χρέως ἐκ τῆς συγγενείας, ἐκ τῆς ὠφειλομένης ἀνταποδόσεως καί ὅτι θά ἔρθουμε κάποτε στή θέση τους.

Ἕνας γιὸς πῆγε τὸν πατέρα του σὲ ἕνα ἑστιατόριο γιὰ βραδινὸ δεῖπνο.

Ὁ πατέρας ἦταν πολὺ γέρος καὶ ἀδύναμος, κι ἐνῶ ἔτρωγε, ἔριξε φαγητὸ στὸ πουκάμισο καὶ τὸ παντελόνι του.

 Ἄλλοι πελάτες τὸν ἔβλεπαν μὲ ἀηδία, ἐνῶ ὁ γιὸς του ἦταν ἤρεμος.

 

Ἀφοῦ τελείωσε τὸ φαγητό του, ὁ γιός του ποὺ δὲν ἦταν καθόλου ντροπιασμένος γι’ αὐτὸ, τὸν πῆγε σιγὰ σιγὰ ἀθόρυβα στὴν τουαλέτα, σκούπισε τὰ σωματίδια τροφῆς, ἀφαίρεσε τοὺς λεκέδες, χτένισε τὰ μαλλιά του καὶ ἔβαλε τὰ γυαλιὰ του σταθερά.!

 

 Ὅταν βγῆκαν ἔξω, ὅλο τὸ ἑστιατόριο τοὺς παρακολουθοῦσε σὲ νεκρὴ σιωπή, χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ καταλάβουν πὼς κάποιος θὰ μποροῦσε νὰ ταπεινώσει τὸν ἑαυτὸ του δημόσια ἔτσι.

Ὁ γιὸς τακτοποίησε τὸ λογαριασμὸ καὶ ἄρχισε νὰ βγαίνει μὲ τὸν πατέρα του.

 

Ἐκείνη τὴν στιγμή, ἕνας γέρος ἀνάμεσα στοὺς πελάτες φώναξε τὸν γιὸ καὶ τὸν ρώτησε:

“Δὲν ξέρεις ὅτι ἔχεις ἀφήσει κάτι πίσω;”.

 

Ὁ γιὸς ἀπάντησε: “Ὄχι κύριε, δὲν ἔχω”.

 

Ὁ γέρος ἀπάντησε:

” Ναί, ἔχεις!

 Ἄφησες ἕνα μάθημα γιὰ κάθε γιὸ καὶ μία ἐλπίδα γιὰ κάθε πατέρα “.

/0 Comments/by

Στὴ μήτρα μίας μητέρας βρίσκονται δυὸ μωρά. Τὸ ἕνα ρωτᾶ τὸ ἄλλο: «Πιστεύεις στὴ ζωὴ μετὰ τὸν τοκετό;»

Στὴ μήτρα μίας μητέρας βρίσκονται δυὸ μωρά. Τὸ ἕνα ρωτᾶ τὸ ἄλλο: «Πιστεύεις στὴ ζωὴ μετὰ τὸν τοκετό;» κι ἐκεῖνο ἀπάντησε, «Γιατί ρωτᾶς; Φυσικά. Κάτι θὰ ὑπάρχει μετὰ τὸν τοκετό. Μπορεῖ νὰ εἴμαστε ἐδῶ γιὰ νὰ προετοιμαστοῦμε, γιὰ αὐτὸ τί θὰ ἀκολουθήσει ἀργότερα.» «Ἀνοησίες», εἶπε τὸ πρῶτο. «Δὲν ὑπάρχει ζωὴ μετὰ τὸν τοκετό. Τί εἴδους ζωὴ θὰ ἦταν αὐτή»;

Τὸ δεύτερο εἶπε, «Δὲν ξέρω, ἀλλὰ θὰ ὑπάρχει περισσότερο φῶς ἀπὸ ὅτι ἐδῶ. Ἴσως νὰ περπατᾶμε μὲ τὰ πόδια μας καὶ νὰ τρῶμε μὲ τὸ στόμα. Ἴσως νὰ ἔχουμε περισσότερες αἰσθήσεις ποὺ δὲν μποροῦμε κὰν νὰ φανταστοῦμε τώρα».

Τὸ πρῶτο ἀποκρίθηκε: «Αὐτὸ εἶναι παράλογο! Τὸ περπάτημα εἶναι ἀδύνατο. Καὶ νὰ τρῶμε μὲ τὸ στόμα; Γελοῖο! Ὁ ὀμφάλιος λῶρος μας δίνει τὴν τροφὴ καὶ ὅλα ὅσα χρειαζόμαστε. Ἀλλὰ ὁ ὀμφάλιος λῶρος εἶναι πολὺ κοντός. Ὅποτε, ἡ ζωὴ μετὰ τὸν τοκετό, λογικά, ἀποκλείεται».

Τὸ δεύτερο ὡστόσο ἐπέμενε, «Λοιπόν, νομίζω ὅτι ὑπάρχει κάτι καὶ ἴσως εἶναι διαφορετικὸ ἀπὸ ὅ,τι εἶναι ἐδῶ. Ἴσως νὰ μή μας χρειάζεται αὐτὸ τὸ φυσικὸ ‘καλώδιο’ πιά».

Καὶ τὸ πρῶτο ἀπάντησε, «Ἀνοησίες. Καὶ ἐπιπλέον, ἂν ὑπάρχει ζωή, τότε γιατί ποτὲ κανεὶς δὲν ἔχει γυρίσει πίσω ἀπὸ ἐκεῖ; Ὁ τοκετὸς εἶναι τὸ τέλος τῆς ζωῆς, καὶ μετὰ ἀπὸ τὸν τοκετὸ & δὲν ὑπάρχει τίποτα, παρὰ μόνο σκοτάδι, σιωπὴ καὶ λήθη. Δὲν ὁδηγεῖ πουθενά».

«Λοιπόν, δὲν ξέρω», λέει τὸ δεύτερο, «ἀλλὰ σίγουρα θὰ συναντήσουμε τὴ μητέρα καὶ αὐτὴ θὰ μᾶς φροντίσει». Τότε τὸ πρῶτο μωρὸ ἀπάντησε, «Μητέρα; Πιστεύεις στὴ μητέρα; Αὐτὸ εἶναι γελοῖο. Ἂν ἡ μητέρα ὑπάρχει, τότε ποῦ εἶναι τώρα»;

Τὸ δεύτερο ἀνέφερε: «Εἶναι παντοῦ γύρω μας. Εἴμαστε περικυκλωμένοι ἀπὸ αὐτήν. Εἴμαστε μέρος της. Εἶναι μέσα τῆς ποὺ ζοῦμε. Χωρὶς αὐτήν, αὐτὸς ὁ κόσμος μας δὲν θὰ μποροῦσε κὰν νὰ ὑπάρχει».

Τότε εἶπε τὸ πρῶτο, «Λοιπόν, ἐγὼ δὲν τὴν βλέπω, ἔτσι εἶναι λογικὸ ὅτι δὲν ὑπάρχει». Καὶ τότε τὸ δεύτερο μωρὸ ἀπάντησε, «Μερικὲς φορές, ὅταν κάνεις ἡσυχία καὶ ἐπικεντρωθεῖς καὶ ἀκούσεις πραγματικά, μπορεῖς νὰ ἀντιληφθεῖς τὴν παρουσία της, καὶ μπορεῖς νὰ ἀκούσεις τὴν ἀγαπημένη τῆς φωνή, νὰ σὲ καλεῖ ἀπὸ ψηλά».

(Τοῦ συγγραφέα Pablo J. Luis Molinero, «Morphogeny»)

 

/0 Comments/by

Ἐπιτρέπεται στούς χριστιανούς νά χορεύουν καί νά τραγουδούν; Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

, ,

…Πρέπει νὰ προφυλάττης τὰ αὐτιά σου. Πρῶτα γιὰ νὰ µἢν ἀκοῦς τὰ αἰσχρὰ καὶ ἐρωτικὰ λόγια, τὰ τραγούδια καὶ τὰ µουσικὰ ὄργανα, ἀπὸ τὰ ὁποία γλυκαίνεται ἡ ψυχή σου καὶ ἡ καρδιά σου ἀνάβει ἀπὸ τὴν σαρκικὴ ἐπιθυµία…

…Στὸν καιρὸ ὄµως τοῦ πειρασµοῦ (τοῦ σαρκικοῦ πάθους), πρέπει νὰ σκεφθῆς ἀπὸ ποὺ προέρχεται αὐτὸς ὁ πόλεµος• ἀπὸ ἐσωτερικὴ αἰτία, ἢ ἀπὸ ἐξωτερική. Ἐξωτερικὴ αἰτία εἶναι ἡ περιέργεια τῶν ὀφθαλµῶν, τὰ γλυκὰ στὴν ἀκοὴ λόγια καὶ τραγούδια• ἡ ἁπαλότητα καὶ ὁ στολισµὸς τῶν φορεµάτων, τὰ εὐωδιαστὰ µυριστικὰ τῆς ὀσφρήσεως• οἱ συνοµιλίες καὶ οἱ κινήσεις καὶ τὰ πιασίµατα, ποὺ παρακινοῦν στὴν ἀµαρτία αὐτή• ἡ θεραπεία σὲ αὐτὰ τὰ ἀπαντήµατα εἶναι• ἡ σεµνότητα καὶ ἡ ταπεινότητα τῶν φορεµάτων, τὸ νὰ µἡ θέλης οὔτε νὰ δής, οὔτε νὰ ἀκούσης, οὔτε νὰ µυρίσης, οὔτε νὰ µιλήσης ἢ νὰ πιάσης ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ παρακινοῦν σὲ αὐτὴ τὴν κακία καὶ πρὸ πάντων ἡ ἀποφυγὴ τῆς συναναστροφῆς, ὅπως εἴπαµε παραπάνω… Read more

/0 Comments/by

Γιατί μὲ βάπτισαν χωρὶς νὰ μὲ ρωτήσουν;

Πολλοί φοβοῦνται μὴν πνιγεῖ τὸ παιδὶ στὴν κολυμβήθρα…

ἀλλὰ θεωροῦν πολὺ χαριτωμένο νὰ βουτοῦν τὰ παιδιὰ σὲ πισίνες καὶ θάλασσες.

Τὸ σίγουρο πάντως εἶναι ὅτι τὸ βάπτισμα τὸ φοβᾶται ὁ διάβολος.

Γιατί δὲν ἀποφασίζουμε μόνοι μας, ἂν θέλουμε νὰ βαπτιστοῦμε καὶ νὰ γίνουμε Χριστιανοί;
Γιατί μας βαπτίζουν νήπια καταστρατηγώντας τὴν ἐλευθερία μας;

Ἐρωτήματα ποὺ ἀκούγονται συχνὰ καὶ μᾶς προκαλοῦν, μὲ τὴ σειρά μας, νὰ ρωτήσουμε:
Ὅταν τὸ νήπιο εἶναι ἄρρωστο καὶ χρειάζεται γιατρό, μήπως πρέπει πρῶτα νὰ τὸ ρωτήσουμε γιὰ νὰ τὸν φωνάξουμε;
Μήπως τὸ φάρμακο πού τοῦ δίνουμε τοῦ στερεῖ τὴν ἐλευθερία νὰ ἐπιλέξει ἂν θὰ γιατρευτεῖ; Read more

/0 Comments/by

Περὶ τῆς συκοφαντίας. Γεροντικόν

,

Γιὰ τὴ συκοφαντία διαβάζουμε στὰ Γεροντικὰ καὶ στὰ Συναξάρια τῶν Ἁγίων τὰ ἑξῆς ἀξιοπρόσεκτα:

Στὸν Ἀββᾶ Ἀντώνιο ἦλθε κάποτε ἕνας ἀδελφὸς ἀπὸ κάποιο κοινόβιο, ὁ ὁποῖος συκοφαντήθηκε γιὰ πορνεῖα. Ἦλθαν καὶ οἱ ἀδελφοὶ ἀπὸ τὸ κοινόβιο, γιὰ νὰ τὸν θεραπεύσουν καὶ νὰ τὸν πάρουν. Ἀντί, ὅμως, γιὰ ἀγάπη, τοῦ ἔκαναν ἔλεγχο καὶ ἐκεῖνος προσπαθοῦσε νὰ ἀπολογηθεῖ λέγοντας ὅτι δὲν ἔπεσε σὲ ἐκεῖνο τὸ ἁμάρτημα. Ὁ Ἀββᾶς Παφνούτιος ποὺ βρισκόταν ἐκεῖ ἄκουγε τὴ συνομιλία καὶ θλιβόταν, γιὰ τὸν τρόπο ἀντιμετωπίσεως τῶν ἄλλων ἀδελφῶν. Ἔτσι, βρῆκε τὴν εὐκαιρία καὶ τοὺς εἶπε:
— Εἶδα στὴν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ ἕναν ἄνθρωπο, ποὺ εἶχε χωθεῖ στὸ βόρβορο ὡς τὰ γόνατά του καὶ καθὼς ἦλθαν μερικοὶ νὰ τοῦ δώσουν χέρι βοηθείας τὸν καταπόντισαν μέχρι τὸ λαιμό.
Τοὺς λέγει τότε ὁ Ἀββᾶς Ἀντώνιος γιὰ τὸν Ἀββᾶ Παφνούτιο:
— Νά, ἄνθρωπος ἀληθινός, ποὺ μπορεῖ νὰ θεραπεύσει καὶ νὰ σώσει ψυχές.
Συγκινήθηκαν τότε ἀπὸ τὰ λόγια τῶν γερόντων καὶ ἔβαλαν μετάνοια στὸν ἀδελφό. Ἠρέμησαν ἔτσι καὶ τὸν πῆραν πάλι πίσω στὸ κοινόβιο.
Read more

/0 Comments/by

Περί τινός ἀναξίου ἱερέως ὠφέλιμος

,

Ἐν τοῖς χρόνοις οἷς περ ἐμαρτύρησεν ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Μερκούριος ἦν τις ἱερεύς ἐν τῇ αὐτῇ χώρᾳ μέθυσος πάνυ· ἀεί ἐν τοῖς καπηλείοις μετά τῶν οἰνοποτῶν διέτριβεν. Ἐν μιᾷ οὖν τῶν ἡμερῶν, ἄρχων τις τῆς αὐτῆς χώρας ἔστειλε τήν ἑαυτοῦ δούλην πρός τόν οἶκον τοῦ ἱερέως καί ηὗρε τήν ἑαυτοῦ πρεσβυτέραν καί λέγει αὐτῇ· ποῦ ἐστιν ὁ ἱερεύς; Ἡ δέ λέγει· οὐκ οἶδας ὅτι ἐν τοῖς καπηλείοις ἐστίν; Ἡ δέ δούλη τοῦ ἄρχοντος εἶπεν· ὁ αὐθέντης μου μέ ἔστειλεν, ὅτι αὔριον ἔχει λειτουργίαν εἰς μνημόσυνον τῶν γονέων αὐτοῦ. Ταῦτα εἰποῦσα ἀπῆλθεν. Read more

/0 Comments/by

Οἱ Κληρικοὶ καὶ Μοναχοὶ στὰ ἔσχατα χρόνια

Τοῦ Ἰωάννου Ρίζου

Στὰ ἐνταλτήρια γράμματα μὲ τὰ ὁποῖα ἐφοδίαζε ἡ Ἐκκλησία τοὺς χειροτονηθέντες Ἀρχιερεῖς, τὸ πρῶτο καθῆκον ποὺ τοὺς ὑπενθύμιζε ἦταν ἡ φύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Διὰ τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἀρχιερωσύνης «τὰ τῆς καθαρᾶς καὶ ἀμωμήτου πίστεως διαφυλάττεται γνωρίσματα καὶ ἀνόθευτον ταύτης ἐναστράπτει τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ κάλλος». Καί «τὰ θεῖα καὶ ἀποστολικὰ θεσπίσματα, χερσὶν ὑπτίαις, εἰσδέχεσθαι καὶ ὡς θεοχαράκτους πλάκας ταῦτα τιμᾶν καὶ φυλάττειν». Καὶ μόνον τὸ ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου –παρατηρεῖ ὁ Ζωναρᾶς στὴν ἑρμηνεία τοῦ ΝΗ΄ Ἀποστολικοῦ Κανόνα– πρέπει νὰ εἶναι μία διαρκὴς ὑπόμνηση τοῦ πνευματικοῦ χρέους τοῦ ἐπισκόπου ἀπέναντι στὸν λαό. Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὁ φρουρός, ποὺ ἀπὸ ὑψηλὸ μέρος ἐπισκοπεῖ, μηπως ἀντιληφθεῖ ἔγκαιρα κάποια ἐχθρικὴ ἐνέργεια. Ἀλλοίμονο ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος κοιμηθεῖ. Ἡ πόλη θὰ καταστραφεῖ ἐξ αἰτίας του. Πρὸς αὐτὸν ἀπευθύνεται ἡ φωνὴ τοῦ Ἰεζεκιήλ: «Υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν τέθεικά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ καὶ τῷ οἴκῳ Ἰούδα· εἰ μὴ διαστείλῃ, μηδὲ λαλήσῃς ἀποθανεῖται ὁ ἄνομος ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω». Ὅταν ὁ ὕπαρχος τοῦ αὐτοκράτορα Οὐάλεντα (304-378), ὁ Μόδεστος, πίεζε τοὺς Ἐπισκόπους νὰ ὑπο-γράψουν ὑπὲρ τοῦ ἀρειανισμοῦ, ὁ Μ. Βασίλειος ἀπτόητος ἀπὸ τὶς ἀπειλὲς γιὰ δήμευση τῆς περιουσίας του, ἐξορία καὶ θανατικὴ καταδίκη, ἀρνοῦνταν. Ὁ Μόδεστος ἐξοργισμένος τοῦ εἶπε ὅτι κανεὶς Ἐπίσκοπος δὲν τοῦ μίλησε ἔτσι. Καὶ ὁ Μ. Βασίλειος ἀπάντησε: «Φαίνεται ὅτι δὲν συνάντησες πραγματικὸ Ἐπίσκοπο». Τέτοιοι ἦταν οἱ Ἐπίσκοποι τοῦ Χριστοῦ. Πῶς θὰ εἶναι ὅμως οἱ Κληρικοὶ καὶ Μοναχοὶ τῶν ἐσχάτων χρόνων; Τί λένε οἱ Ἅγιοί μας; Read more

/0 Comments/by

Ὀπτασίαν Μοναχοῦ ποὺ εἶδεν τὴν Παναγίαν νὰ κοινωνεῖ τοὺς κοπιῶντας ἀδελφοὺς οὐράνιον ἄρτον. Ἀγαπίου Λάνδου (Ἀμαρτωλῶν σωτηρία)

Τὸν καιρὸ τοῦ Ἁγίου Σάββα, ἤσαν στη Λαύρα του πολλοὶ καὶ ἐνάρετοι μοναχοί.
Πῆγε δὲ κι ἕνας πλούσιος εὐγενὴς καὶ ἄρχοντας γιὰ νὰ μονάσει καὶ τὸν ὑποδέχθηκε μὲ χαρὰ ὁ ἅγιος.
Καὶ ἐπειδὴ δὲν ἦταν συνηθισμένος στὸν κόπο, δὲν τὸν ἄφηνε νὰ πηγαίνει μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους στὶς βαριὲς ἐργασίες τῆς γῆς, καὶ νὰ ἐπιστρέφει στὴν Λαύρα την ἐνάτη ὥρα γιὰ τὴν ἀνάγνωση τῆς Ἀκολουθίας, τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶ τὴν τράπεζα (ἔτρωγαν μόνο μιὰ φορὰ τὴ μέρα). Read more

/by

Οἱ κόρες τῆς Παναγίας. «Ἁμαρτωλῶν Σωτηρία»

 

Κάποια ἐνάρετη γυναίκα εἶχε δυὸ ὄμορφες κόρες, τὶς ὁποῖες δίδασκε νὰ πορεύονται τὴν ἐν Θεῶ ζωὴ καὶ νὰ τρέφουν τὴν ἴδια εὐλάβεια στὴν Παναγία, ὅπως ἔκανε καὶ ἡ ἴδια μέχρι τότε.

Ὅταν πέθανε ὁ ἄντρας της, πτώχευσε καὶ μὴ ἔχοντας χρήματα νὰ παντρέψει τὶς κόρες της, φοβόταν μήπως ἐξ ἀνάγκης προδώσει τὴν τιμή τους… Read more

/by

Γιὰ νὰ ἔχουν ἀποτέλεσμα οἱ προσευχές μας

Ὅποιος θέλει νὰ ἐπιτύχει τὸ αἴτημα τῆς προσευχῆς του,
πρέπει πάντοτε νὰ εὐχαριστεῖ τὸν Θεὸ

αρχείο λήψηςἈλλὰ ἐπειδὴ μονάχα ἡ κατάνυξη καὶ τὰ δάκρυα δὲν εἶναι ἀρκετὰ γιὰ νὰ πείσουν τὸν Θεὸ νὰ μᾶς δώσει αὐτὰ ποὺ τοῦ ζητοῦμε στὶς προσευχὲς μᾶς αὐτές, πρέπει νὰ προσθέσουμε καὶ κάποια ἄλλα στοιχεῖα ποὺ χρειάζονται ἀκόμη, γιὰ νὰ ἔχουν θετικὸ ἀποτέλεσμα οἱ προσευχές μας. Ἰδοὺ μερικὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις στὴ συνέχεια, ἕξι τὸν ἀριθμό. Read more

/by

Πως πρέπει να φερόμαστε και τι πρέπει να λέμε όταν κάποιος μας ειρωνεύεται για την Πίστη μας;

Ὅταν μᾶς εἰρωνεύονται οἱ ἄλλοι, ὄχι γιὰ λάθη ποὺ κάναμε, ἀλλὰ γιατὶ ἐκκλησιαζόμαστε ἀνελλιπῶς, γιατὶ ἔχουμε πολλὰ παιδιά, γιατὶ «πηγαίνουμε μὲ τὸ σταυρὸ στὸ χέρι», γιατὶ νηστεύουμε καὶ τὰ ὅμοια, δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ λυπούμαστε.

Read more
/0 Comments/by